In “het zijn net mensen” schrijft Joris Luyendijk zijn frustaties als correspondent in het midden-oosten van zich af. Als journalist ben je ook maar een mens en wat dat betekent voor het proces van verslaglegging in het algemeen en voor een midden-oosten correspondent in het bijzonder lees je in geuren en kleuren in dit aansprekende boek van Joris Luyendijk.
Zijn stijl van zelfspot geeft lucht en daarmee de afstand die misschien wel nodig is na te denken over de journalistiek. Toch zijn het naast de grote lijn de detail-beschrijvingen van scenes die blijven hangen. Voor dit boek een 8.
Please follow and like us:
